De “noodzakelijke” wegen- en rioleringswerken in Tielt-Winge wekken bijzonder negatieve emoties op bij de buurtbewoners. Niet zozeer het stof, de modder of de wegomleidingen zijn de oorzaak van grote wrevel en frustratie, maar vooral de eindeloze vertragingen, de apatische houding van de aannemer(s) en het ontbreken van daadkracht van de projectverantwoordelijken. Staaltjes hiervan zijn onder meer de Dorpstraat, Rilaarseweg, Halensebaan en Glabbeeksesteenweg. Geen wonder dat de bewoners van de Heuvelstraat en Optielt bijzonder nerveus doen over de aangekondigde rioleringswerken in hun omgeving.
 |
| I'm singin' in the rain, I'm singin' in the ..... |
Eventuele boete clausules voor vertragingen in de aannemingscontracten oefenen misschien wat druk op aannemers, maar zijn vooral financiëel interessant voor de opdrachtgever, terwijl enige geldelijke compensatie beter zou toekomen aan de echte gedupeerde inwoners.
Je zal maar een handelszaak hebben, minder valide zijn of je kinderen naar school moeten sturen langs een weg waar dergelijke gevaarlijke en vuile werken al ettelijke maanden uitzichtloos bezig zijn.
“No Gain Without Pain”, orakelt een hansworst.
Een magere troost als je leest dat men vergeten was van de bouwvergunning voor een koker onder de Halensebaan tijdig aan te vragen. In het bedrijfsleven zou een dergelijke fout behoorlijk gesanctioneerd worden of zelfs tot ontslag leiden.
Onmacht of onkunde? Eigenlijk zouden alle aannemingscontracten dringend door de mangel gehaald moeten worden door juridische en vaktechnische specialisten. Als bovendien de opvolging van dergelijke miljoenen projecten zou toevertrouwd worden aan een deskundige en onpartijdige firma (zoals een toezichthoudend architect bij de bouw van je woning doet), dan is de kans groter dat alles strikt volgens plan verloopt en de kapriolen een pak kleiner zullen zijn.
En van een gemeentebestuur mag je toch verwachten dat het de belangen van zijn burgers hardnekkig verdedigt, of niet soms?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten